Maand: januari 2017

Hieronder zie je de 27 oorzaken die tot een sexbummer kunnen leiden. Bekijk ze, graaf in je geheugen en tel hoeveel jij er hebt meegemaakt. Kijk onderaan deze pagina wat jouw score je vertelt over jouw persoonlijkheid.

Heb je 0 tot 3 sexbummers herkend? Je hebt te weinig geëxperimenteerd op dit gebied of je bent niet helemaal eerlijk. Je bent iemand die een beetje bangig in het leven staat en daarom veel in the box blijft. Dat is niet goed, je moet eruit. Dus hop, ga eens wat experimenteren, daar ben je nooit te oud voor. Doe deze test over een jaar nog eens, hopelijk scoor je dan wat beter.

Heb je 4 tot 15 sexbummers herkend? Je hebt je een periode van je leven goed vermaakt of misschien doe je dat nu nog wel. Dat daar dan wat minder fantastische ervaringen tussen zitten is onvermijdelijk. Daar leer je van en daarom ben je nu een ervaren en wijs mens. Jij kan waarschijnlijk goed inschatten of een situatie te groot, klein, strak, nat of droog is en bent dan snel vertrokken. Je weet wat je wilt en gaat weloverwogen en vol zelfvertrouwen het leven door. Heerlijk!

Heb je 16 tot 27 sexbummers herkend? Je hebt verontrustend veel ervaring met sex en -bummers of je bent niet eerlijk. Ben je soms een tijdje sexverslaafd geweest? Ben je dat misschien nu nog? Door jouw achteloze wijze van omgaan met sex loop je grote kans op vervelende ervaringen. Je kan hierdoor beschadigd raken. Maak een afspraak met een professional, bespreek jouw grote sexdrive en doorleef je vele bummerervaringen. Leer ervan en leef een leven waarin jouw score niet nog meer oploopt. Sterkte!

Het was 1996, ik was 26 jaar en werkte in een ecologische winkel. Dat kan ik iedere vrouw die om aandacht van de andere sekse verlegen zit aanraden. Voedsel verkopen doet namelijk iets met mannen. Ze staan voor je in de rij, letterlijk en figuurlijk. Ik heb zelden zóveel mannelijke aandacht gehad als toen. Ik was single en genoot van al die aandacht maar ging er zelden op in. Zelden, want toen die ene leuke vent –stevig gebouwd, groot, intelligente doch vrolijke uitstraling– vroeg of ik een keer wat met hem wilde gaan drinken zei ik gewoon ‘ja’. Want dit was echt een leukerd, vond ik.

Bloednerveus maar vooral opgewonden toog ik naar het kleine bruine kroegje waar we afgesproken hadden. Ik had al ruim twee jaar geen sex gehad. Vooral mijn vriendinnen vonden dat een probleem. Zelf was ik vooral bang dat ik op een gegeven moment dicht zou groeien. En dat is niet handig wanneer je zo’n grote kinderwens hebt als ik in die tijd. Dus ik sprak mezelf bemoedigend toe dat het met deze man best wel eens leuk zou kunnen zijn.

In het kroegje spatten de vonken tussen ons er in eerste instantie helemaal niet vanaf. Hij had opeens een keurige blouse aan (met van die verticale blauwe Jan Lenferink strepen) en praatte over huizen en auto’s… pffff. Ik bestelde een halve liter Paulaner en na de derde halve liter kon ik ergens de sexieheid van deze man wel zien.

Op naar zijn huis… Spannend!

Hij zette een Fellini film aan waar ik geen reet van begreep. Hij was traag, duister en deprimerend. ‘Geweldig, onbeschrijflijk prachtig’, zo voorzag hij de film van commentaar. Ik voelde dat de film óf mijn intelligentiequotiënt ver te boven ging of gewoon van die artistiekerige bullshit was waar ik absoluut niet van hou (ik vrees het eerste, want Fellini: das toch wel een naam). Bij de film schonk hij een stevige Merlot en dat werkte gelukkig goed. Ik had me voorgenomen weer eens sex te hebben en dat ging ik uitvoeren ook. Morgen zouden we wel weer zien.

Enfin, twee uur later vroeg hij of ik bleef slapen en gingen de kleren uit. Bummer: hij had een behoorlijke pens. ‘Niet zo flauw doen’, dacht ik, ‘Ik ben zelf ook de slankste niet’. Ik kon zijn piemel niet zien maar ontdekte al snel dat ie gewoon niet zo groot was en daar ergens onderaan die buik verborgen zat. ‘Klein is toch niet erg?’ sprak ik mezelf opnieuw toe. Size doesn’t matter, weet je wel. Maar heel opgewonden werd ik er niet van. Ik hield al die lelijke gedachten binnen en we begonnen wat te aaien en te doen. Ik begon het net fijn te vinden toen hij opeens zei: ‘Jij hebt best ruwe handen’. Ruwe handen? Ja, dat zou kunnen, had vandaag nog handmatig een vat biologisch-dynamische zuurkool in twintig porties verdeeld en was met olieverf en terpentine in de weer geweest. Toch voelde ik me een tikkeltje beledigd en bovenal: ik werd uit die fysieke trance gehaald. Hij analyseerde verder: ‘Je hebt een lekker formaat borstjes’. Oké, en dit was dan een compliment of? Zo klonk het niet. ‘Je voeten zijn ook ruw’.

….Ja, kom op zeg! Had ik iets over zijn pens gezegd? En over wat daaronder hing? Ik kon nu niet meer achterblijven maar echt gemeen wilde ik ook niet worden. Dus werd het: ‘Jij bent best zacht, bijna vrouwelijk eigenlijk’. Daar schrok ie wel even van, geloof ik. Ik vervolgde: ‘Maar dat komt natuurlijk omdat je een beetje dik bent’. Ha! Punt voor mij. Hij stopte met aaien en voelen en het analyseren van mijn fysieke plus- en minpunten. Er volgde een héél saai praat-intermezzo over hoe slank en gespierd hij altijd was geweest totdat ie in de makelaardij ging werken. Man, wat een oninteressante blufkont!

Even daarna kwamen we toch tot een coïtus, geloof ik. Erg romantisch of heel fijn was het niet. Maar goed; mijn doel was wel bereikt. Alles was weer een keer lekker doorgesmeerd. Ik werkte nog. Dit lijf kon ooit een kind baren, ik was gerustgesteld. Nu nog even lekker slapen en dan kon ik deze meneer gedag zeggen. De Merlot en de Paulaners deden hun werk, ik viel bijna in een diepe alcoholische slaap. Maar al die alcohol was niet opgewassen tegen dé Bummer van de nacht: meneer vetbuik liet, vlak voordat ik in een heerlijk diepe droom (over aardige mannen, liefdevolle mensen en een goede wereld) verdween,  een enorme scheet.

‘Gadverdamme!’, zei ik.
‘Het was maar een scheet hoor’, zei meneer vetbuik.
Ik heb me aangekleed, iets gestommeld van: ‘Nee, je hoeft me niet thuis te brengen, ik woon heel dichtbij, ik slaap liever in mijn eigen bed’
Hij kwam daarna nog regelmatig in die ecologische winkel. Dan glimlachte ik en rekende koeltjes zijn boodschappen (falafel en zuurdesembrood) af. Járen later kwam ik hem nog een keer tegen in Doornroosje. Hij zei: ‘ik was zwaar verliefd op jou in die tijd’.

Ik heb geantwoord dat ik daar NIETS van gemerkt heb.

Tijdelijk ontoerekeningsvatbaar. Waarom papte ik anders aan met een irritante betweter die niet alleen twaalf jaar ouder was dan ik maar ook nog onaantrekkelijk. Geen fijn lichaam. Geen leuk haar. Een ongemakkelijke geur. En dan te bedenken dat er talloze momenten zijn geweest waarop ik van de trein had kunnen springen. Tijd zat om om te draaien en dat wat er gebeurde niet te laten gebeuren. Zoveel kansen om de dingen anders te laten lopen. Vriendschap in plaats van seks. Goodbye in plaats van hello. Nee in plaats van ja.

Maar nee, ik moest zonodig deze man die geen speciale aandacht aan me schonk op zijn knieën dwingen. Ik wilde dat hij naar mij verlangde en dat ik zijn verlangen zou kunnen sturen. Ja, hij maakte een dominatrix in mij los. Ik ergerde me zo aan hem dat ik niks beters wist dan hem te kleineren. In bed welteverstaan. Vanaf dag een wilde ik hem straffen. Die wil is me zuur komen te staan. Tot het einde der dagen zit ik opgescheept met schaamtevolle beelden die feller worden met de tijd.

Waar zal ik beginnen? Bij de eerste keer dat ik met hem mee naar huis ben gegaan. Het
was de avond voor zijn vakantie. Koffers en tassen lagen half gevuld door het hele huis. Lelijke koffers in felle kleuren. Geen handige pakker. Dat zag ik meteen. Aan de muur van zijn slaapkamer hingen geprinte paklijsten. Spullen die hij vooral niet mocht vergeten. Zoals een verrekijker. Opladers. Van die dingen. Maar bovenaan de lijst stond in koeienletters geschreven. Prio nummer één zeg maar. Iets om beslist niet te vergeten.

KONTZALF

Het woord leek zich los te maken van de lijst en zwevend een eigen leven te gaan leiden. Het blies in mijn gezicht terwijl ik stond te hannesen met mijn kleren. Het fluisterde zijn naam in mijn oor toen ik naakt naast de man lag. Terwijl wij zoenden en graaiden, zat KONTZALF me vanaf de bedrand passief aan te kijken. Het maakte me agressief. Ik beet de man totdat hij bloedde. We hadden onze vorm gevonden.

De volgende ochtend probeerde ik voorzichtig te ontkomen. Ik sloop naar de badkamer en deed mijn lenzen in. De neutrale omgeving was ineens vergeven van de informatie. Onder de wastafel, op rekjes tegen de wand en in het medicijnkastje stonden potten en potjes. Een kleine apotheek waarin decente en vrijwel onleesbare etiketten waren vervangen door robuuste exemplaren met grote letters. Ik las AAMBEIEN. Ik las GAL. En ik las op meerdere potjes PROSTAAT.

Het bloed trok uit mijn kaken. Hoe was ik hier beland? Ik wilde maken dat ik wegkwam. Maar de man was inmiddels ook opgestaan. Hij strekte zijn armen uit naar mijn borsten. Wilde in die apotheek een volgende ronde ingaan. Ik zag het oude bloed op zijn lippen. En ging kokhalzend voor de bijl. Seks zonder liefde. Ik bleek er goed in te zijn.

Onze affaire duurde wat, vier weken? Het is de meest bizarre die ik ooit heb meegemaakt. De cocktail van willen en walgen dronk ik leeg tot op de bodem. Uit zo’n krankzinnige chemie kon niks goeds ontstaan. Hij werd jaloers. Begon me te stalken. Misschien niet eens zo gek, denk ik achteraf. We hebben al jaren niets meer met elkaar te maken, maar om mij te sarren schrijft hij kaarten naar mijn oude moeder, die hij een keertje bij mij zag. Al het belastende wat ik haar over hem vertel, is haar korte geheugen al snel weer vergeten. Wanneer ik haar bezoek, toont ze telkens blij weer een nieuwe ansichtkaart. Daarin zit steevast een boodschap voor mij verborgen. Tussen de regels door lees ik altijd KONTZALF.

Bart (niet zijn echte naam), je hebt contact gezocht met Bummer omdat je iets kwijt wilt?
Ja, ik snap soms echt geen fuck van vrouwen en na wat me laatst overkwam al helemaal niet meer.

Vertel maar.
Nou, ik had dit chickie ontmoet na afloop van een concert. Bij de bar raakten we aan de praat. Ze kwam uit Amerika en liep een paar maanden stage bij een of ander hip Brand Identity.. eh iets, een soort reclamebureau. We hadden wel een klik en we hielden allebei van gin tonic. Toen we de deur uitgeveegd werden maakten we de afspraak dat ze de dag erna bij mij Netflix kwam kijken. Er was een nieuwe serie ‘The Getdown’ en die was volgens haar helemaal awesome.
En ze kwam! Ze stond gewoon op mijn stoep met een fles gin, een fles tonic en in een groene jurk die haar heeeel goed stond! ‘Hi stranger’, zei ze en kuste me op de mond. Ze plofte op de bank, ik mixte de drankjes en zocht de serie op. Halverwege de first episode waren we al aan het zoenen. ‘Wat goed is komt snel’, zegt mijn vader altijd. Meestal zit die ouwe er helemaal naast maar in dit geval had ie wel een punt.

Hahahaha, en toen?
Na wat onhandig gefrummel met de kleren aan, nam ik haar snel mee naar mijn slaapkamer voor het echte werk. Ik was al behoorlijk turned on en daarom kwam ik iets eerder dan gepland klaar. Geen nood, de avond was nog lang en ik beschouw het als mijn plicht als man om de vrouw ook een hoogtepunt te laten bereiken. Ik doe dat overigens met veel plezier, hoor.

Dat is netjes van je.
Ja, zo ben ik. Ik begon gemotiveerd met wat handwerk. Met mijn vingers raakte ik haar zachtjes aan. Dat hield ik een tijdje vol. Ze reageerde wel maar het was een beetje lauw. Dit werkte niet. Ik ging wat steviger door. Daarna wat sneller en met wat meer geluid. Ik hijgde ‘sexybaby’ in haar oor. Dat deed ook niks.

Hè nou!
Maar zo snel geef ik niet op, hè. Misschien was ze meer gevoelig voor mijn tong. Dus ik ging downunder to do my thing. Het leek te werken. Ze kronkelde een beetje en ik haalde mijn hele repertoire uit de kast. Beetje plagerig hier, beetje doortastend daar en tegelijkertijd ondersteunde ik met mijn handen de actie.
Maar het duurde lang. Heel lang. Mijn tong en mond werden moe. Ik moest tempotechnisch, zeg maar, effe terugschakelen. Ze greep gelijk haar kans en draaide zich onder me vandaan, pakte haar telefoon en ging haar Insta checken. Ze gaf op. Dat kan ik niet hebben! Het voelt als falen en dat zag ze aan me. Ze zei met een serieus gezicht: ‘I think you were trying too hard’. Als ik een broek aan had gehad was ie op dat moment afgezakt. What the fuck? Nu doen wij mannen weer teveel moeite! Ik snap er echt geen bal meer van.

Misschien vond ze het niet zo lekker wat jij daar deed.
Onzin, ik ben daar echt heel goed in. Anyway, daarna was ze snel vertrokken. Bij het afscheid zei ze: ‘I did like the getdown, though’.  Ze bedoelde de serie.

(Bummer heeft hierna nog lang en intensief moeten inpraten op Bart. Dat ie het gewoon nog een keer moet proberen, dat iedere vrouw weer anders is, dat ie het echt niet allemaal fout doet, enz. Toen we hem gedag zeiden, zag Bart het leven wel weer zitten. Dames, als je iets niet lekker vindt, vertel zo’n man of vrouw dan effe hoe ze het wel moeten doen. Voor jezelf maar ook voor hem/haar!)

Een maandenlange voorbijfietsflirt ging vooraf aan het moment dat hij afstapte en vroeg of ik een keer met hem uit wilde. Hij was een van de ‘projecten’ zoals ik en mijn vriendinnen de jongens noemden waar we een oogje op hadden. Deze was helemaal mijn smaak: knap, met zo’n hip baardje en een beetje verlegen blik.

Ik wilde wel. Natuurlijk! We spraken af om uit eten te gaan. Het moment dat ik het restaurant binnenliep was superspannend. ‘Wat zie je er mooi uit’, was het eerste dat hij zei. Dat is een goeie binnenkomer. ‘Jij ook’, zei ik en hij vertelde dat hij lang voor de kast had gestaan om te beslissen welke blouse hij aan moest trekken. Geinig dat jongens dat ook hebben.

Ik ging zitten, we glimlachten met blozende wangen naar elkaar en we gingen praten. We hadden het over de dingen die je nu eenmaal wilt weten als je elkaar leert kennen. Hij woonde in een kraakpand en studeerde Russisch, maar hij wist niet of hij ermee door moest gaan. Informatica was ook interessant en culturele antropologie ook. Hij vertelde over zijn ouders waar hij nog trouw elk weekend naartoe ging om de was te doen. Maar dat het misschien beter was om zelf een wasmachine te kopen. Al snel vertelde hij over zijn vorige vriendinnetjes. Dat het nooit echt lukte omdat ze allemaal op de een of andere manier ergens op afknapten. Hij snapte niet waarom. Hmmm.

Omdat hij niet veel aan mij vroeg had ik de tijd om flink wat alcohol achterover te slaan. En zoals vaak na een paar biertjes: ik  luisterde niet meer echt want ik had zin om te zoenen. Dwars door het verhaal over zijn kat, waar hij nog geen naam voor had bedacht, vroeg ik: ‘Zullen we naar jouw huis gaan?’

Toen we aankwamen op zijn kamer ging ik gelijk over tot actie. Ik duwde hem tegen de muur en begon met zoenen. Zijn tong bewoog wat slapjes dus ik nam de leiding maar. Hup, shirt uit, broek naar beneden, mijn kleren rats rats uit. ‘Wil je misschien wat drinken?’ vroeg hij. ‘Ik heb bier, wijn, wodka, maar als je dat niet wilt kan ik ook wel thee ….’ Nee, ik wilde niets drinken, ik wilde hem! Passie, wild gedoe, zoals ik het me in mijn stoute dromen had voorgesteld! Niet meer denken maar onze natuur zijn gang laten gaan!

‘Vind je dit fijn?’ vroeg hij toen hij heel zachtjes mijn wang streelde. ‘Of zal ik je iets steviger aaien?’ Aaien? Zei hij dat echt? ‘Het mag wel wat steviger, ja’, zei ik en ik gooide hem op het bed. Ik liet hem even begaan. Hij liet zijn handen teder over mijn armen gaan en zoende ondertussen mijn voorhoofd. ‘Lig je lekker?’, vroeg hij. “Wil je een extra dekentje of heb je het misschien te warm, zal ik de deken eraf halen?’ Er gebeurde iets bij mij. Of eigenlijk gebeurde er helemaal niets meer bij mij. Vraag me niet hoe, maar we hebben het wel afgemaakt, die vrijpartij. Ik ben vergeten hoe. Daarna ben ik in slaap gevallen. Om 4 uur ‘s nachts werd ik wakker, enigszins ontnuchterd.  ‘Ik moet hier weg’, wist ik en zachtjes sloop ik het huis uit.

Een tijdje daarna kwam ik hem tegen. Hij vroeg me waar ik op afgeknapt was. Ik verzon een smoes want kreeg het niet over mijn hart om de waarheid te zeggen. Hij was al zo onzeker.

Voor de spanning zocht ik op internet naar een sexdate. Het is onzin dat uiterlijk er niet toe doet; sex wil je met een mooie vent. En ik had er een gevonden. Na wat heen en weer gemail, prikten we een datum. Aan de foto’s zou ik hem wel herkennen. Jong, mooi, getint, prachtig zwart haar met een lok over zijn voorhoofd. Mmm…

We spraken om half tien ’s morgens af in Apeldoorn. Hij had daarna een vergadering en ik een afspraak met een klant. Dat werd een superochtend! Vol verwachting stapte ik om half negen in de auto. Lippen gestift, alles in model. Shit: een en al omleiding. Onbarmhartig tikte de klok door. Alle tijd in de file ging van onze rendez-vous af. Om tien uur kwam ik eindelijk aan op de afgesproken plek. Spannend! Was hij echt zoals op de foto’s?

Hij stond al vanaf negen uur te wachten. Toen hij me zag, stapte hij uit en gaf me een prachtige, ondeugende lach. Kaarsrechte witte tanden. Raar om met een onbekende willekeurig ergens in Nederland af te spreken om sex te hebben. Even twijfelde ik, maar zijn glimlach verbleekte al mijn onzekerheid. We gaven elkaar een beleefde kus (stom eigenlijk, als je weet wat je daarna gaat doen) en liepen naar de receptie. Er was nog geen kamer schoon, zei de receptioniste: ‘Maar jullie kunnen nog wel even koffie drinken’.

Zonder op antwoord te wachten, ging ze ons voor naar een enorme bar waar drie poetsvrouwen met stofzuigers in de weer waren. Alles wat ik wilde was géén koffie drinken. En al helemaal niet in een naar schraal bier riekende bar met vaste vloerbedekking waar drie in helgeel polyester gestoken dikke damesderrières aan het zuigen waren. Maar de receptioniste had geen tijd voor weerzin. Ze zou ons wel halen als er een kamer vrij was. Pfff, dat was raar. Beetje gespannen was het wel. Met hakkelend gepraat over koetjes en kalfjes probeerden we de stofzuigers te overstemmen terwijl we allebei maar aan een ding dachten. Sex.

Eindelijk was er een kamer voor ons, het was inmiddels elf uur. We waren nog niet binnen of hij drukte me tegen de muur. Blijkbaar hadden de koffie, de stofzuigers en het moeizame gesprek geen effect op zijn libido. Hij zoende me vurig en trok soepel mijn jurk omhoog. Hèhè, eindelijk! Het wachten was de moeite waard geweest. Met die prachtige lok zwart haar die ritmisch over zijn voorhoofd kwispelde, het gouden kettinkje dat, als hij bovenop lag, steeds tegen mijn gezicht aan sloeg. In stilte bad ik dat het echt goud was. Als er nikkel inzat, dan zat ik zo onder de bultjes. Maar wat maakte het uit, bultjes, stofzuigers, dikke derrières, files en omleidingen, de tijd… Eindelijk was het zover en het was twee uur lang geweldig.

Hij, als gentleman, trok zijn portemonnee. ‘Dat is dan 280 euro, meneer.’ Mijn mond viel open. ‘Tweehonderdtachtig?’ ‘Ja,’ verklaarde de receptioniste onverstoorbaar, ‘vóór 12 uur is een dag en na twaalf een andere dag.’ Ik schrok me dood, wilde het hotel woedend de schuld geven, maar de mooie vent pakte zijn goldcard en betaalde alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Het was een duur en kort ochtendje maar het was het geld dubbel en dwars waard.

Buiten vroeg hij mij de helft naar hem over te maken. ‘Of heb je het cash bij je?’ Ontdaan staarde ik zijn achterlichten na. De eerste bultjes op mijn kin kondigden zich kriebelend aan.

‘Mijn vriendin Elise is een echte bourgondiër. Meestal is dat een verhullend woord voor iemand die te dik is. Dat is zij niet. Eigenlijk een wonder als je weet wat ze allemaal eet. Maar goed: Elise vond dat ons sexleven wel een impuls kon gebruiken. Ze wilde dat doen met, hoe kan het ook anders: eten. Het leek haar spannend om mij bijvoorbeeld op te spuiten met slagroom en het er dan af te likken. Beetje cliché, vond ik, maar toe maar. Je zegt als man niet snel nee tegen een vrouw die sex voorstelt.

Ik naar boven, naakt op het bed. Zij erachteraan met de slagroomspuit en een pot kersen op sap. Ik moest me omdraaien. Elise spoot toefjes slagroom in het holletje van mijn rug en garneerde die met steeds een kers. Daarna ging ze ze opeten en telkens als ze met haar tong mijn huid aanraakte voelde dat effe heel spannend. Na 10 minuten was de spuit leeg en waren de kersen op. Elise hopte uit bed, haastte zich naar de keuken en kwam terug met zowat de hele inventaris van de koelkast. De halve Hema rookworst verontrustte me. Ik lag inmiddels op mijn rug. Elise sneed plakjes van de rookworst (pfff), legde die op mijn tepels en stapelde daar een blokje kaas en een zilveruitje op. Het was lekker toen ze dat in zijn geheel van mij afhapte. Veel tijd om te genieten was er niet want Elise was in de weer met een restje kip. Zorgvuldig legde ze stukjes om mijn edel deel. Daarna liet ze er langzaam wat whiskey-cocktailsaus op druppen. Best geil. Met smaak verslond ze het. Elise was op stoom. Ik moest we weer omdraaien. Ze smeerde mijn billen in met pindakaas en belegde ze met plakjes banaan. Het was heerlijk toen ze het ophapte en aflikte, ik was inmiddels best opgewonden. Elise ging naar de badkamer. Daar hoorde ik haar wat ingehouden hoesten en de wc twee keer doortrekken. Toen ze terugkwam zag ze wat pips. ‘Ik voel me niet zo lekker’ zei ze. Ze kroop in bed en was in no-time vertrokken.

Daar lag ik dan: half stijf en heel plakkerig. Dat half stijve verdween snel maar toen ik ’s ochtend wakker werd waren mijn benen ter hoogte van mijn kruis door de achtergebleven whiskey-cocktailsaus helemaal aan elkaar vastgeplakt. Het bed rook sterk naar pindakaas en bij mijn tenen lag een verdwaalde kers. Toen ik onder de douche stond rook ik vanuit de keuken alweer de geur van gebakken eieren met spek. Ik had er effe helemaal geen zin in.’

Sex na je zestigste: hoe leuk is dat? Natuurlijk , er zijn tal van loving couples die het nog steeds 3x per week doen (werkelijk?!), maar bij sommigen wordt het toch echt minder. De lust neemt af, het lijf werkt niet mee, kort gezegd: de ouderdom komt met gebreken. Bummer sprak met Harry D, ijdel genoeg om zijn leeftijd niet prijs te geven (‘Schrijf maar: al een eindje in de zestig’), maar mans genoeg om wél over zijn grote probleem te praten: een slappe lul.

Als hij de voordeur opent, valt meteen op dat je het hem niet zou geven, dat eindje in de zestig. Harry heeft een flinke bos haar, een ferme handdruk en een schalkse twinkel in zijn donkerbruine ogen. Een man om, zeg maar, een beschuitje mee te willen eten. Hoewel: Harry heeft een erectieprobleem. Hij wordt nog wel geil, maar houdt hem niet hard.

Aan zijn woonkamer zie je het niet af. Alles straalt uit: hier woont een geslaagd man. Een erg leuke man bovendien. De meubels zijn met zorg gekozen (een Chesterfield bank! Gispen stoelen! Een Piet Hein Eek kast!) en overal liggen warme, dikke kleden, het huis omhelst je als het ware. Ja, als inrichting van een man (schoon, gezellig, met zorg gekozen) is dit helemaal niet verkeerd. Een dikke kat ligt opgerold te zonnen op een kussentje in de vensterbank.

‘Ik ben een echte womanizer’, geeft Harry direct toe als we achter een kop thee zitten. ‘Ik hou van vrouwen, en zij houden van mij. Ik ben ook altijd eerlijk: ik ben geen man voor in een kooitje; ik hou van sex en wil ook best een avondje met je voor Netflix hangen, maar ik ben niet het type dat zich bindt. Als je daar duidelijk in bent naar vrouwen toe, vinden de meesten dat juist een pre. Sex en vrijheid gaan goed samen. Natuurlijk heb ik ook wel eens problemen gehad, dat zo’n vrouw verliefd werd en dat je dan een hoop gedonder kreeg, maar over het algemeen word ik wel geaccepteerd zoals ik ben.’  Harry doopt een Bastognekoekje in zijn Pols Potten-kopje waar een blote vrouw een bad in neemt. Een klok tikt. De helft van het koekje valt op zijn schoot vlak voor hij het in zijn mond wil stoppen. Harry grijnst: ‘Dat deed ik expres hoor. Om je verhaal wat ondertiteling te geven. Mooie beeld bij het verhaal, toch?’

Liefjes glimlach ik terug. Harry grijnst als een volbloed versierder en ongevoelig ben ik niet. Hoewel: ‘We zouden het over je lul hebben’. Soms kun je een onderwerp maar beter meteen erin rammen.
‘Ja, mijn lul…’ Harry wrijft de kruimels uit zijn mondhoeken. Mijn blik flitst langs zijn kruis. Daar slaapt het monster. Harry neemt een slok van zijn thee. Hij pakt nog een koekje. Zijn kiezen vermalen hem op de maat van de klok tot kruimels. Weer kuist hij zijn mond. Het grote L woord hangt als een zwaard van Damocles tussen ons in. Even vrees ik dat Harry zich terugtrekt, dat hij toch besluit niet aan het interview mee te werken. En geef hem eens ongelijk. Praten over erectieproblemen doe je niet. Potent moet je zijn. Ballen moet je hebben. Maar mijn vrees is ongegrond: Harry heeft misschien een slappe lul, maar is het niet.

‘Zoals ik al zei: ik heb veel vrouwen bemind. Maar de laatste paar jaar laat mijn piemel het vaak afweten. Dan ben ik geil, dan lig ik met een heerlijke vrouw in bed, dan strelen we en zoenen we en gaan we richting neuken en dan, ineens, zakt de hele boel als een kaartenhuis in elkaar. Geen leven meer in te blazen. Pijpen helpt niet. Niks helpt. Nou ja, soms als ik er zelf een beetje aan ga trekken, maar jezus, dan voel ik me zo…’ De klok tikt weer. Ik kan me wel voorstellen hoe Harry zich dan voelt. Mislukt. Ontmand. Geflopt.
‘Eenzaam.’ Harry doopt zijn koekje weer in de thee en zuigt er nadenkend aan.  We luisteren naar de klok. Gek is dat: juist door het tikken van de seconden lijkt de tijd stil te staan. Erecties verslappen, koekjes verweken en alle vragen die ik had zijn opgelost in vergetelheid. Tik tak, tik tak. Dan een gong: vijf uur. Harry springt op: ‘Maar jezus, wat zit ik te lullen. Wat moet ik er verder nog over zeggen? Wil je nog iets weten? Of liever een borrel? Het mag, het is vijf uur. Wijntje?
Over series op Netflix kun je ook leuk praten. Het gezelschap is prettig, de wijn is goed. En ach, neuken… Het is zo overgewaardeerd…